Sa isang hindi kalayuang nakaraan, sa Metro Manila ay may sasakyang nagyayao't dito na pinangalanang Love Bus. Air-conditioned ito, imported yata sa Japan, batay sa mababasang mga notice o paalala sa mga bababa: push button when get off.
Noon, medyo sosyal ka na kapag pa-love bus, love bus ka. Ito lang kasi ang air-conditioned na sasakyan ng panahong iyon, liban sa taksi. Hindi rin naman kamahalan ang bayad, kaya naging paboritong sakyan ng mga empleyado (hindi pa nauuso at wala pa sigurong frankisa ang FX noon, na siyang namamayani ngayon).
Sa aking palagay ay marami ring istorya ang nabuo sa mga nagkakasabay sa pagsakay sa love bus. Ngunit katuwas ng mga love stories na iisipin ninyong isusulat ko tungkol dito, iba ang aking ginawa. Naiiba, ngunit may katotohanan. Na sana ay magsilbing ilaw na tatanglaw sa mga nalalabuang isipan ng mga kinauukulan o ng mga taong makaka-relate sa situwasyong nasa kwento.
Ito ay kwento ng buhay na kung tutuusin, ay masasabi ring kwento ng pag-ibig, sa tunay na kahulugan nito.
Tara na... sakay na sa LOVE BUS...
No comments:
Post a Comment