A HORROR STORY

A HORROR STORY

Noong araw, kapag lunch break sa opisina, karaniwan na ang aming mga kwentuhan. Maliit lamang ang aming office space kaya halos tabi-tabi at magkakaharap ang aming mga mesa. Karaniwan nang wala rin ang aming big boss. Very informal ang set-up namin. 

Ang aming business ay film exchange. Umiimporta kami ng mga foreign films, the likes of Ma Barker na tumabo sa takilya noon, na ipinarerenta sa mga sinehan mula Aparri hanggang Jolo. 

Minsan, ang napag-usapan ay ano raw ba ang matatawag na langit dito sa lupa. May isang nagsabing langit niyang maituturing ang unang gabi ng kanyang kasal. Ang isa naman ay nang maipasa raw niya ang kanyang board exam. Wala akong masabi dahil hindi pa ako nag-aasawa noon at hindi pa rin nakakapasa sa board. 

Ngunit naka-relate ako sa isang nagsabi na para sa kanya, ang itinuturing niyang langit sa lupa, ay kapag umabot siya sa isang lugar na kailangang-kailangan niyang marating… dahil sa kailangang-kailangan niyang marating! Dahil kung hindi, malaking disgrasya at kahihiyan ang kanyang aabutin.

Aba, e, kung tutuusin nga, totoo ang kanyang sinabi.

Naungkat tuloy kung ano ba ang itinuturing naming worst nightmare. Iyong kinatatakutan naming mangyari. Nagkani-kanyang sagot na kami. Iyong nagsabing langit ang makarating sa kailangan niyang marating ay nagsabing nightmare ang hindi umabot sa gusto niyang marating. Ang tawa lang namin! 

Sa mga claustrophobic naman, siempre iyong makulong at hindi makalabas sa isang lugar. Feeling niya, hindi makahinga. Sabi ko naman, kahit hindi siguro claustrophobic, matatakot kapag hindi makalabas sa kinaroroonan.

Aakalain ko bang maranasan ko ito kamakailan? Para sa akin ay hindi lamang nakakatakot ito, kahindik-hindik pa. At parang nakakahiya pa nga. 

Ibulong ko na lang kaya… Sige…

Nakulong ako sa loog ng cr ng eroplano. Hindi ako makalabas. Hindi ko makita o malaman ang pipindutin o hihilahin upang mabuksan ang pintuan palabas. Hindi ko naman mabasa ang mga nakasulat kasi ay hindi ko dala ang aking salamin. Hindi ko rin dala ang aking celfon, at kung dala ko man, may signal naman kaya? Lahat yata ng buton sa dingding ng cr ay napindot ko na, wala pa rin. Iyong malaking sulat na slide to close ay binaliktad ko para maging slide to open. Namatay naman ang ilaw, lalo akong natakot. Ang aking kasama na nasa kanyang upuan ay nanonood ng tv. Naku, buong flight yata akong makukulong. Higit labindalawang oras! I have no recourse but…

BANG! BANG! BANG! TOK TOK TOK!

Walang katapusang damba, katok, pukpok sa pinto ang aking ginawa. Matagal rin bago may nagbukas na agad na tanong ay are you alright? 

Sabi ko na lang, pasimpli, matter of fact, I cannot open the door. 

Paano ba naman, kasabay pala noong slide to open bar ay may hihilahin namang iba. Medyo naiba ito sa dati. Ako naman po ay marami na ring beses na sumakay ng international flight at ngayon lang nangyari ito. ‘Kakatakot, pero masaya ring pagbalikan at nakakatuwang ikwento dahil umaani ng halakhakan! 

Sana, natawa kayo!

SENYALES NA MAHAL NG ISANG PUSA ANG KANYANG HUMAN...

SENYALES NA MAHAL NG ISANG PUSA ANG KANYANG HUMAN...

May alaga ba kayong pusa?

Lumaki akong may pusa sa aming bahay. Pinangalanan ko ang kuting ng Chiquita, na sa pagkatanda ko ay nagmula sa isang pelikulang aking napanood, ang Eddy Duchin Story. Ang kaso lamang, nang lumaki ang kuting, e, lalaki pala si Chiquita.

Anyway, si Chiquita ay katabi ko sa pagtulog. Sa mga gabing malamig, paborito nitong sumiksik sa aking leeg, kaya kapwa kami nahihimbing sa pagtulog dahil hindi kami nagiginaw.

Nang mag-asawa ako ay nag-alaga rin ako ng pusa. Puting-puti ang kulay nito. Nahingi ko ito sa probinsiya nang kuting pa at pinangalanan ko ng Mimi. Muli, mali! Nang ito ay lumaki, nakita kong lalaki din pala! Tulad ni Chiquita, si Mimi ay itinabi ko rin sa pagtulog (sa kabila ng pagtutol ng aking kasama, Isang pangyayari na naulit nang mag-alaga naman ako ng isang Japanese Spitz)

Ngunit ang lahat ng ito ay lumipas na. Ang huling aso namin ay si Gaia, but that is another story. Hindi ko ito aso. At wala na rin kaming naging pusa pagkatapos ni Mimi at ng isa pang pusang nakuha ko sa palengke na muli kong pinangalanan ng Chiquita. Medyo malaki na ito nang aking makuha kaya sigurado na akong ito ay babae.

Ngunit Isang hatinggabi, sinabi ng aking anak na may naririnig siyang kaluskos na nagmumula sa isa naming bakanteng kuwarto. Baka raw magnanakaw. Pero nang buksan namin ang ilaw dito ay wala namang tao kundi mga kahon, maleta, abubot na nakatambak rito. Sarado naman ang mga bintana, Hindi sira ang screen, e, ano kaya iyong mga kaluskos na naririnig. Tinutukan namin ng ilaw ng flashlight ang mga sulok at sa isang liblib na lugar ay may dalawang wari ay nagniningas na mga mata ang bumulaga sa amin. Isang pusang itim! Gumugol kami nang halos dalawang oras bago namin nahuli ito at nailabas ng bahay. Parang si Palos kadulas. Ang bilis kumilos, lumundag, sumuot sa mga lugar na hindi namin maaabot. Naisipan ko lamang na abangan ng bayong ang tanging lalabasan nito, saka binulas ng walis upang umalis sa kinalalagyan, kaya napasok sa loob ng bayong. At iyon ang unang kabanata sa buhay ni Black Magic. Na hindi na namin muling nakita... Hanggang Isang araw...

Isang pusang itim ang nakita naming nakaistambay sa may laundry area namin. Medyo mailap Ngunit nang bigyan ng pagkain ay palagi nang dumarating, kapag gutom na siguro. Lumipas ang mga araw na naging permanent fixture na siya sa lugar na ito. Kumakain, namamahinga, natutulog sa ibabaw ng washing machine o aircon. Hindi namin tiyak Kung ang pusang Ito ay si Black Magic, Ngunit tinanggap na rin naming ito na nga. At tinawag namin itong Magic. Na kinagiliwan ng lahat ng Tao sa bahay. Kapag ngumiyaw na Ito, tatanungin na namin, o, ano'ng gusto mo? Gutom ka na? Gusto mong pumasok?

Sinabi kong huwag itong papapasukin, Baka umihi o magkalat. Ni hindi namin alam kung saan nanggaling, sino ang may-ari. Dahil may napansin kami rito. Wari, ito ay kapon o neutered. Ibig sabihin, si Magic ay isang pusang alaga.

Nasa bakasyon kami nang sinubukang papasukin ng mga tao sa amin si Magic sa loob ng aming bahay. Una raw nitong tinungo ang sofa at dito nahiga at natulog. Minsan, nahihiga ito sa sahig ngunit kadalasan, sa sofa Ito namamahinga. Kaya nilagyan na ito ng sapin.

 Napansin din nila na kumbaga sa isang bata, well-behaved si Magic. Hindi magulo, hindi umaakyat sa mesa ng pagkain, hindi tumatanghod sa mga kumakain. Kung gusto nitong lumabas o pumasok ng bahay, ngumingiyaw lamang nang walang tigil. Gusto nitong hinihimas ang ulo at tiyan. Kaso lamang, kapag nasarapan ito ay nanggigigil at nangangagat. Love bites ang tawag dito. Siguro sa tao, parang hickie.

Kaya nang dumating ako mula sa bakasyon, considered adopted cat na si Magic. At doon nagsimula ang aming interaction. Na mabilis ang progress dahil siguro, feel nitong Mahilig ako sa pusa. Hanggang dumating sa punto na oras na buksan ko ang ilaw sa banyo ay sisimulan na nito ang pagngiyaw dahil gusto na nitong pumasok (sa labas Ito natutulog, sa ibabaw ng aircon).  

Kamakailan ay may nabasa ako sa Internet tungkol sa mga senyales na mahal ng isang pusa ang kanyang human. Human! Iyan ang tawag sa atin ng mga hayop, aso, pusa at iba pa. Hindi raw kasi tayo ang may alaga sa mga ito. Tayo raw ang alaga nila. Dahil halos sunud-sunuran tayo sa kanila. Kaya, tayo ang kanilang Human.

Anyway, narito ang Ilan sa mga natandaan kong senyales na napagmasdan kong asal ni Magic sa akin. Ang iba ay na kodakan ko ngunit may ilang hindi.

-kneading- Ito iyong para kang minamasahe ng dalawa niyang kamay/paa sa unahan. Kaso, nanggigigil yata, inilalabas rin niya ang kanyang mga kuko.

-lying on its back, belly up- dito naman ay tumitihaya siya para himasin mo ang kanyang tiyan.

 

-head bump ending in sleeping on your lap- madalas niyang gawin sa akin ang pagkiskis ng kanyang ulo pag nadaiti sa aking braso o binti o kahit saang parte ng katawan ko. Pero hindi pa siya kumakandong sa akin. Inuunan lamang niya ang kanyang ulo sa aking hita sa pagtulog.

-blinking his eyes on you- kapag tinuunan mo siya ng paningin, kakurap siya at paliliitin ang kanyang mga mata habang nakatingin sa iyo.

-love bites-lahat kami sa bahay ay lagi, tinatangka niyang kagatin kapag nanggigigil siya, kaya Lang, kami na ang umiiwas.

Marami pang iba tulad ng pagkibot-kibot ng dulo ng kanyang buntot kapag kasama mo. O dinadalhan ka ng regalo, nahuling daga? O dinidilaan ka, naku, magalas ang kanyang dila.

Aso… pusa… o kahit anupamang hayog na alagain, mainam sa tao. Nakakababa ng blood pressure. Nakakakalma, nakakarelaks. At dagdag ng iba, may nakakagalitan ka pa o nakakausap lalo na’t nag-iisa ka na lamang sa buhay. At nakakatuwaan, lalo na at marunong pang mag-wacky sa kodakan!