PASULYAP, PASILIP, PATIKIM...
KABANATA 11
KABANATA 11- Noong nag-aaral kami sa
kolehiyo, hindi pa mahigpit sa mga labas-masok ng kampus. Wala pang ID na
nakasabit sa leeg para malaman ng security na estudyante ka doon. Sa UE, marami
nga ang nag sho-shortcut na pumapasok sa kampus para makarating ng dakong
Gastambide nang hindi na iikot sa Legarda. Kuwento nga ng Isang
kadormitoryana, nasa library siya, nang sa pagtaas ng kanyang paningin
mula sa binabasa, bumulaga sa kanyang mga mata na palapit sa kanyang mesa ang isang kaibigan na di naman estudyante roon.
Pero, hindi ko alam sa UST ang regulasyon. Ang alam ko lang, bukod ang mga lalaki sa
babae roon, kwento ng Isang kaiskwela sa high school na doon kumuha ng
medisina. Kaya itong si binata ng SOULMATES ay sa labas nag-aabang kay dalaga.
Sa may Espanya. At doon sa may Morayta sila nagmimiryenda. Sa Brown derby yata...iyong foot-long hotdog...
KABANATA 12
KABANATA
12- Holding hands. Ayyy, naku, natatandaan pa ba ninyo nang una kayong
mag-holding-hands? Wow! Palagay ko, sa ngayon ay hindi na big deal iyan, pero
noong araw, at least sa generation namin, big step na. Para bang kapag
dinalaw ka ng araw ng Sabado sa bahay ninyo, makahapunan, iba na. Kumbaga
ay panhik-manliligaw na iyan. Natatandaan pa ba ninyo iyong radio announcer na
si Johnny de Leon na nagsasabing "Sabado na! Araw ng akyat ng ligaw ni Romeo kay
Julieta!"
Paano
ba kayo unang nag-holding-hands. Naaalaala pa ba ninyo? Spontaneously? O iyong parang hindi sinasadya
kuno, nagkabungguan ang mga kamay na agad ginagap ni boyfriend. At iyon na. O
talagang inintensiyong hinawakan, habang tinatantiya kung tututol ka? Whatever,
it was a "moment to remember".
At
sa SOULMATES, sa aksiyon ng paghahawakan ng mga kamay sa harap ng mga kaibigan,
ang dalaga ay may napatunayan sa damdamin ng binata sa kanya.
KABANATA 13
KABANATA
13- Noong araw, bihira akong mapayagan na mag-out of town, lalo at
over night. Senior na ako nang makakaranas ng sleepover, kasama ang
mga kaiskwela sa high school na kapwa ko kaedad (may kwento ako tungkol
dito). Kaya dinala ko rin Ito sa pagpapalaki sa aking anak. Na
babae. Na matatapos nang mag-aral ay nakatali pa raw sa aking
"asintos", sabi nga. Na dinala pa rin niya sa pagpapalaki sa
kanyang mga anak na babae. na ipinanganak at lumalaki sa abroad.
Nagtatrabaho
na ako nang payagang makipiyesta sa Candelaria, Quezon. Kasama ko ang mga
kaopisina. Ang saya namin. Daming kwentuhan. At ganito ang inilalarawan ng
magkakaibigang magkakasamang namiyesta, overnight, sa Isang malayong
probinsiya, sa nobelang SOULMATES.
KABANATA 14
KABANATA 14-
Nangyari na ba sa inyo na napabalita o sabihin na nating napag-usapan ng
mga kaibigan o kamag-anak na girlfriend o boyfriend ka ng isang taong ni hindi
nanligaw o niligawan mo? Dahil lamang sa maganda ninyong pagsasamahan?
May
kakilala ako noon na naging paborito ang awit na ito
ni Frank Sinatra.
Don't
throw bouquets at me
Don't
please my folks too much
Don't
laugh at my jokes too much
People
will say we're in love.
Don't
sigh and gaze at me
Your
sighs are so like mine
Your
eyes mustn't glow like mine
People
will say we're in love
Ito
ang problema ni Rowena sa nobela kong SOULMATES.
KABANATA 15
KABANATA
15- Patience. Iyon ang nag-iisang salitang iniikutan ng relasyon ng dalawang
nagmamahalan sa nobelang SOUL MATES. Makapaghihintay ba ang dalaga? Na isang guro. Ang guro daw ay may angking tiyaga. Sa paggawa ng lesson plan
araw-araw at sa pagtuturo sa mga bata, pagsaway sa makukulit na eskwela,
pakikinig sa mga sumbong ng nag-aaway na musmos.
Naranasan
na ba ninyo ang maghintay? Sa isang walang katiyakan ang pagdating? Halimbawa,
nagluto ka pa ng masarap at paborito niyang pagkain ngunit, bakit wala pa? Natrapik ba? Biglaan ang overtime? Nayaya sa kung saan? Hirap, ano? Lalo na
siguro kung ang pinakahihinintay mo ay ang pinakaaasam mong itanong. Will you
marry me?
KABANATA 16
KABANATA
16- Natatandaan pa ba ninyo, the first time na nakaharap ninyo ang inyong
bibiyenanin? Nang ipakilala ka ng iyong boyfriend o girlfriend sa pamilya?
Siguro, birthday ni Mommy o Daddy, isinama ka sa bahay. O sa restaurant.
O may ikinasal na pinsan ang boyfriend o girlfriend mo. Naku, sangkaterbang
kamag-anak ang kikilatis sa iyo.
Para
ka sigurong nakatuntong sa número, sabi nga. Nakaplaster na ang ngiti sa
iyong pisngi, di mo alam, nanginginig-nginig na labi mo. Nag-ayos kang mabuti,
depende kung conservative o moderno, formal o casual ang pamilya.
Ay,
nakatutuwang pagbalikan sa isip. Share naman ninyo experience ninyo noon. Ako?
Talagang nakatutuwa na nakatatawa pa rin. Bakit 'kamo? Barkada kasi kami, wala
pa sa puntong iyon. At magkakakilala ang pamilya. Sa Isang okasyon na
graduation ng isang pinsan, isinama ako. Naroon lahat ang pamilya, pati mga
girlfriend ng mga guys. Agad kong tinukso ang kanilang Nanay. Uy, sabi ko,
narito mga mamanugangin...Ibig kong sabihin, iyong girlfriend ng iba niyang anak.
Di
ko akalain, darating ang panahong magiging manugang rin niya ako! O, kayo naman
ang mag-share. Sige na...
