Estrella

MAYTIME, NOON... NGAYON...

Mayo na.  

Noong araw, panahon namin (mahahalata na), ito ang buwan ng pag-i-iskarsiyon sa Antipolo, sakay ng inarkilang La Mallorca o Pambusco.  Kasama ang buong barkada, tabi-tabi sa dalawahan at tatluhang upuan, kung minsan nga ay may bangko pa sa gitna.  Nagkakantahan, sinisinta kita, di ka kumikibo, akala mo yata ako'y nagbibiro... Kumakaway sa mga nadaraanang tao, na kumakaway ding pabalik.  Sa kapirasong zigzag na nadaanan ay naghihiyawang akala mo ay ang Kennon Road sa Baguio ang inaakyat.

Pagdating sa Antipolo, sisimba.  May nakaperdible pang  “pin” ng Birhen sa dibdib na akala ay libre nang siya ay salubungin ng tindera at kabitan,  may bayad pala.  Sunod ay bibili ng kasuy, mangga at suman ang may pera.  At sasakay na muli ng bus dahil pupunta sa Balara o sa La Mesa Dam.  Doon magpi-piknik, kakain ng adobong manok at kaning binalot sa sinalab na dahon ng saging na muling binalot ng Manila Times.  Magkokodakan.  Maglalaro ng “truth or consequence” sa lilim ng puno ng tekla.  Maglulubid ng buhangin kapag natanong kung sino ang crush o sino ang manliligaw o nililigawan.  Pag-uwi ay sasaglit pa sa Baclaran, luluhod, magdarasal na sana, siya ay crush ng kanyang crush.  Kagat na ang dilim pagdaan sa Luneta.  At hapo, ngunit punung-puno ang batang puso ng kasiyahan sa isang iskarsiyon lamang, uuwi na, at pagdating ng panahon, may gunitang pagbabalik-balikan.

Ngayon, ang Mayo ay eleksiyon.  Tuwing ikatlong taon.  Para mabago ang mga nakaupong tao sa gobyerno.  Ngunit ma-Nobyembre o Mayo ang eleksiyon, ang kinalabasan, batay sa kalagayan ng bansa, ay parang pareho pa rin.

Sabi nga, same, same...

Ang mga nanalo lamang ang punung-puno ng kasiyahan, daig pa ang nag-iskarsiyon sa Antipolo at La Mesa noon.