Hyacinths to Feed My Soul

Hyacinths to Feed My Soul

Kahapon ay nagdaan kami sa SM-Marikina mula sa isang pinanggalingan sa Makati. May binili ako sa groseri. Isang item lamang na kailangan. At sinabi ko sa aking kasama na nagtanong kung anu-ano ang aking bibilihin na “kung ano lamang ang aking kailangan, ang siya kong bibilhin!”

At lumabas kami ng groseri, dala ang kaisa-isa kong binili. Dalawa pala, kasi naalaala kong wala kaming tinapay. Paglabas ng groseri ay nadaanan ko, nalingapan ang tindahan ng mga gitara. A, may gitara na ako sa bahay. Regalo ng aking anak, marami nang Pasko ang nakalipas. Pero, huminto pa rin ako. Nag-left turn kumbaga. Pumasok sa tindahan. Nagtanong. “May ukulele ba kayo?”

Mayroon daw. At isang kulay asul na ukulele ang kinuha. Galing, gawa sa Cebu raw. Binitiwan ko ang nakasupot na tinapay sa ibabaw ng isang keyboard. Hinawakan ang ukulele. Kinala-kalabit ang mga plastik na bagting nito. “Itono mo nga,” ibinalik ko ang ukulele sa nagtitinda.

May kinuha siyang gadget na ikinabit sa dulo ng ukulele na kinakabitan ng mga bagting. At itinono nga niya at nang matapos ay muling iniabot ito sa akin. Agad ko namang kinalabit ang bawat bagting, mula sa una hanggang sa ikaapat. Kasabay ang sarili kong pamamaraan ng pa-awit na pagtono na natutuhan ko noong araw: Unang bagting – nanay; Ikalawang bagting – tatay; Ikatlo't ikaapat na bagting – Kaning-baboy! Ayos na! At hinuni ko na ang Little Brown Gal, kasabay ang tugtog sa ukulele.

At nagtawaran na kami sa bilihan. Nang magkasundo ay nagbayaran, umuwi na kalaunan dala ang dalawang item na siya lamang kailangan na binili sa groseri.

At isang bagong ukulele! Na kailangan ba?

May naalaala ako rito.

If of thy mortal goods thou art bereft,
And from thy slender store two loaves alone to thee are left,
Sell one, and with the dole
Buy hyacinths to feed thy soul.
- Moslih Eddin (Muslih-un-Din) Saadi (Sadi),
Gulistan (Garden of Roses)

My ukulele! My hyacinths!