COMMENTS & FEEDBACKS NA NAIPON

COMMENTS & FEEDBACKS NA NAIPON


-"PINAKAMAMAHAL KITA - - KAYA," ay isa na namang "very entertaining reading material", dagdag pa ang mga poems na bahagi ng ating hi-school days- the good old days. The whole thing, the story and the poems, triggers flash back or balik alaala ng ating nakaraan, dahil iba na ang panahon ngayon. Sana marami pa ang tulad ni Noel, na naging matatag at maginoo sa huling pagsubok. (From MT) September 12, 2009 3:11 PM

(Ang totoo ay marami pa naman ang katulad ni Noel (sa ikalawang pagsubok) sa tunay na buhay. Kilala mo. Kilala ko. Kung bakit lamang agad tinatanggap ng marami rin sa kababaihan ang kapaniwalaang "talagang ganyan ang mga lalaki... nasa 'nature' nila ang 'tumuka sa lumalapit nang palay'". Kasi kapag tinanggap mo ito, at nalaman pa ng asawa mo na okey ka sa ganito, hindi malayong matukso nga sila at hindi na paglabanan ang mga dumarating na pagsubok. At least, nang unang matukso si Noel, malaya pa silang lahat. May nasaktan, ngunit walang nawasak na tahanan o kinabukasan.

Isa pa. Kapag nabalitaan naman ng ibang lalaki na ang isang kapwa nila lalaki ay tumanggi sa 'palay na lumalapit', ano ang kanilang sasabihin? Ay, mahina! Baka kuwan, alam mo na... So, 'andiyan na ang peer pressure. Tatanda na, may peer pressure pa.

Pero, kung buo ka, hindi ka madaling madadala!)


-Tama si Noel - "magaan ang buhay dahil sa alaala" For some, memories are enough to sustain us.
And thank God that you are almost fully recovered from the onslaught of Ondoy and we can look forward to more of your "kwentos".

Happy New Year to you and yours! (From EVD)

(Sa pakiramdam ko, feel na feel mo ang sinabi ni Noel na “magaan ang buhay dahil sa alaala”. At salamat sa mga pag-alaala at tawag at pangungumusta ninyo. Malaking tulong ito sa pagpawi ng aming mga pagod ng mga araw na iyon.)


-Nice to hear from you again, Eve. May the new year bring also to you and yours all the wishes you sent to us .. your readers. (From PV)

(At muli, ang aming taos-pusong pasasalamat sa inyong kagandahang-loob!)


--Dir 'Insan Eve,
Mag-nilay-nilay ka lang. W/ all these holidays coming, plus the ordeal you
just went through, you need to pace yourself. Hangad kong makabasa muli ng mga kwento mo,pero handa akong mag-intay.

Hope everything is getting in order for you. Go slow, n don't be hard on
yourself. Love, live n laugh as you have always been. Ito po yong 'insan. (From Ibs)

(Siempre, tuloy ang ligaya. May napuna nga ako sa akin at sa aming pamilya during and after Ondoy. Naroon agad ang attitude of acceptance sa nangyari. Nanghihinayang, pero nag-let go. At walang humpay na trabaho. Ang masaya, overwhelming ang support na aming tinanggap – dasal, kumusta, email, tawag sa phone, in kind, moral at financial – nakatataba talaga ng puso.

Kaya sa inyong lahat diyan, at alam naman ninyo kung sinu-sino kayo, maraming, maraming salamat na muli.)


-Kumusta na kayo diyan pagkatapos ng baha? Lagi kaming nakikibalita noong kasagsagan ng baha. Sana by now everything is back to normal. I know napakahalaga sa inyo ang mga gamit at koleksyon ninyo, di kayang tumbasan ng pera. Sana Evelyn maayos mo na ang mga nabaha mong kopya ng mga obra mong mga kuwento. Take care and God Bless you and yours. (From Baby & Ben J.)

(Mabait ang Diyos! Lumubog nga ang koleksiyon ko ng Liwayway na kinalalathalaan ng aking mga kwento. Hindi ko agad ito naasikasong buklatin. Sa halip, ang inuna namin ay ang mga nabasang damit at kasangkapan at mga dokumento. Huling priority na ang Liwayway at album ng mga pictures. Akalain ko bang matagpuan ko ang isang kalipunan ng mga duplicate copies ng mga kwento na sinulat ko sa aking lumang Underwood? At iyon namang mga nasa computer, akalain ko bang nagawan ng paraan na ang hard disc ng nabahang computer ay binasa pa ng kabibiling CPU? Ay laking pasasalamat ko talaga. Kaya... all is well that ends well... At salamat sa inyong lahat!)


-How are you doing after the flood? I heard you got hit hard. I hope you and your family are fine. We were so deep in some hospital treatment that time, but Bella kept updating us almost everyday, and we did not forget to offer prayers that you might be well taken cared off. Prayers and Thanksgiving wishes.

Hope everything is back to normal...We are taking a break ...and now we are with classmates on a Queen Mary 2 cruise. We are trying to unwind. Thanks for all the stories, a nice break for me and a time to enjoy happy thoughts of the island. Warm greetings. (From J & C PdL

(We are also happy to hear that you and yours are doing fine. Nagpapasalamat din kami sa mga pag-alala at dasal. Natutuwa ako na nag-e-enjoy ka naman sa mga kwento sa blog. Naipagmamalaki ko tuloy na kahit paano, may silbi ang aking blog postings. Hope to see you sometime, soon. Here... or there.)


-Isa na namang entertaining reading material to start 2010. Well done. Nabanggit mo ang kanyon kung bagong taon. Ang aming kanyon was made from steel cylinder, 6 inches diameter, 8 feet ang haba na nilalagyan namin ng karburo at kaunting tubig. Sa lakas ng putok, nagagalit ang aming mga kapitbahay dahil nagugulat,natatakot at nalalaglag daw ang mga dumi at agiw sa loob ng kanilang bahay. Hanggang ngayon, ito'y binabanggit sa akin ni Boy Jimenez kung kami ay nagkikita. (From Mon) January 3, 2010 6:49 AM

(Ganoon ang selebrasyon natin ng Bagong Taon noong araw. Ngayon ba, paano kayo sumalubong ng Bagong Taon diyan sa ibayo ng dagat? Naikwento sa akin ng aking anak na hinahanap-hanap niya diyan ang klase ng aming pagdiriwang na kinalakhan niya rito sa Marikina, hindi lamang ang masaganang pagkain kundi pati ang ingay ng putukan sa paligid. Kaya... ang ginagawa niya ay yayain ang kanyang pamilya na magtungo sa Alexandria upang makapanood ng fireworks.)


MGA KWENTO NG ENERO AT PEBRERO

-Ganyan ang type kong wakas ng mga kwento; yun bang hindi na kailangang i-detalye pa ang mga pangyayari. Naiiwan na lamang sa isipan ng mambabasa ang mga susunod pa. MABUHAY ka. (From CPG)

(Naalaala ko tuloy ang isa kong kakilala noong nasa dorm pa ako. Nakabasa siya ng kwento ko at tigas na katatanong kung ano ang nangyari sa dakong huli, kung nagkatuluyan ang mga bida. Tanong ko na lamang sa kanya, e, gusto ba niyang magkatuluyan. Gusto raw niya. Aba, e, nagkatuluyan kung gano'n, sabi ko. Tawa nang tawa, bitin raw siya.

Tulad ng kwentong UMAGA NA. Sa kampi sa kay Rhodora, umasa sila na ito ang pakakasalan ni Paolo. Kaso nga, bihirang mangyari iyon sa tunay na buhay. Bagaman at may kilala ako, na nangyari ito, maraming taon na ang nakalilipas. Kaibhan lamang kay Rhodora ay hindi nakisama ang dalagang ito. Kahit umibig siya at ewan, kung nagkaroon ng tuwirang unawaan sila ng lalaki, inilihim nila ang kanilang relasyon. Nang yumao ang asawa ng lalaki, pinakasalan siya nito. Kung kampi ka sa dalaga, matutuwa ka. Kung kampi ka doon sa asawang buhay pa ay may inihahanda nang kapalit, maiinis ka.

Doon naman sa kwentong MAY ISANG BAGONG TATSULOK, iba naman ang nangyari. Parang nabaligtad ang pangyayari. Iyong dating ikatlo ang magiging parang asawa, at iyong asawa ang parang magigiging ikatlo sa relasyon. Tinanggap ng tunay na asawa ang situwasyon. Humingi lamang ng isang araw. Ang dating ikatlo ang ngayon ay babalutin ng agam-agam at pag-aalaala tuwing ang lalaki ay nasa piling ng dating asawa. Ay, buhay! May nangyayari bang ganito? To some extent, sa palagay ko, ay mayroon. Ironic, in a way...

At nitong nakaraang linggo, may tumawag sa akin mula sa abroad tungkol sa kwentong NATATANDAAN MO PA BA? Medyo niliwanag niya kung sino ang naging kapalaran ni Violeta. Pero ang pilit itinatanong ng mag-asawang ito ay kung sino kaya sa tunay na buhay, ibig sabihin, sino sa mga kaiskwela namin, si RIC. Kathang-isip, ang sagot ko. At kung mayroon man, composite lamang si RIC ng iba't ibang tao.)


-At mula sa isang tinanggap na text-

Sa kwentong ANG MAKALILIGAYA KAY CHITO, at MINSAN, ISANG ARAW NG MGA PUSO, nagpadala ng text feedback si LPP. Sabi niya, WHOLESOME daw ang aking mga kwento. Ibig sabihin siguro, nanaig ang moralidad. Salamat naman kung ganoon. Sana lamang, hindi pilit ang dating nito. Layon ko pa rin ay makatotohanan ang aking mga tema at kawili-wili namang basahin ang mga kwento.


-MARAMING, MARAMING SALAMAT SA MGA MAGANDA, MALAWAK AT MABUTING KWENTO MO, EVE.

HARINAWA AY MATANDAAN KO ANG MGA KAMANGHA-MANGHANG KWENTO NA ISINULAT MO; SAPAGKAT NAKALIMUTAN KO NA ANG KINAIN KONG MASASARAP NA NILUTO NG PINAKAMAMAHAL KO SA BUHAY NA SI B--- PARA SA ALMUSAL (MGA KAUNTING PANAHON LANG O DALAWANG ORAS LANG ANG NAKAKARAAN).

OUAH ! (THAT'S FRENCH FOR "WOW !") (From Eddie)

(And I say MERCI ! Alam mo, Eddie, natutuwa akong binabasa mo pala ang aking mga kwento. Tuloy makatulong ako sa paghasa ng iyong pananagalog. Ikatutuwa ito ng iyong pinakamamahal, dahil siya ay isang taal na Bulakenya. Siguradong ipagluluto ka ng lalo pang masarap na almusal.)


--Hello Ms Eve. Thanks for the beautiful story...
The two February stories ...it's a long literary reading experience...but it's a rare occasion to reminisce yesteryears life in Pilipino...
Thanks for the experience... (From M. Bernal)

(Thank you. Salamat. I'd like to hear from you and all the other readers. Share with everyone kwentos about people that may have the same experiences and happenings as the characters in the stories you have read. We don't have to name names. We are after the lesson that can be gleaned from the experience. Baka makatulong ito sa mga babasa na nagdaraan sa mga ganoong pagsubok sa buhay. We are not moralizing, nagkukwento lamang tayo, di ba?)


Isa pang text message na di ko binubura sa aking inbox:

-Salamat sa tunay na reyna ng makabuluhang love stories. Mabuhay ka. Karangalan kong textmeyt kita. Salamat sa Diyos at sa kanyang teknolohiya. (From LTR)

(Wow! Ang tanging masasabi ko ay ito: Na akin ang karangalang kakilala at ka-textmeyt ko siya. Kumpara sa akin na sinasabi niyang hinahangaan, si LTR ay isang tunay na awtor ng mga aklat na makikita ninyo sa mga bookstores, bukod sa pagiging isang propesor ng Filipino. Taga-Angono siya.)


-Are you still submitting to Liwayway? (From Rosal)

(Buhay pa ang Liwayway. Pero hindi na ako nagpapadala ng kwento roon. Napagpasiyahan ko nang asikasuhin na lamang ang mga kwentong nailathala nila mula noong una akong magsulat hanggang ngayong 2009 at ibahagi ito sa mga hindi pa nakababasa. Sana nga, mas maraming makaalam ng aking blog, dahil sa ilang pagkakataon na nakakausap ko ang mga dating nakabasa na ng mga luma kong kwento, sinabi nilang “miss” na nila ako at “enjoy” talaga sila sa mga istorya ko noon.

Kaya, you may share my blog with others na interesado pa rin sa mga bagay na Pilipino. At may pi-Pinoy pa kaya kaysa mga kwentong nalathala sa Liwayway?)


Sa pagkakataong ito ay nais ko na ring pasalamatan ang ilang noon ay naligaw sa aking blog na wari ay naingganyong magbasa na at bumisita nang regular dito. Tulad ng taga-Germany, taga-Singapore, taga-Malaysia, at taga-UAE na nakita ko sa aking blog patrol na nag-bookmark na ng aking site. Sana'y makatanggap naman ako ng feedback mula sa inyo. Sa ibaba ng bawat posting ay makakakita kayo ng COMMENT at ito ay pwede ninyong i-click for your feedback.

Marami pa ring taga-ibang bansa ang napansin kong ulit-ulit ang ginagamit na keyword sa pagpunta sa aking blogspot, mula pa noong 2008. Salamat sa inyong lahat at para hindi kayo mahirapan, i-bookmark na lamang ninyo ang ---

eve-estrella.blogspot.com

Muli, salamat, at sana, enjoy kayo!