JUNE HAPPENINGS

JUNE HAPPENINGS

150th NI DR. JOSE RIZAL - JUNE 19, 1861 – JUNE 19, 2011

Kinagisnan ko nang bayani si Jose Rizal. Ang una kong masasabing “encounter” sa kanya ay nang manalo ako sa isang oratorical contest sa Pilipino noong Grade V ako na sinalihan ng mga iba't ibang elementarya sa buong Malolos. Balagtas Day noon. Pinalad naman akong manalo at ang naging gantimpala ko, bukod sa tropeo para sa eskwelahan namin, Malolos Elementary School, ay tatlong aklat. Ito ang Noli Me Tangere, El Filibusterismo at Urbana at Felisa. Ang nangyari, hindi pa man ako tumutungtong sa high school ay naging pamilyar na ako sa mga nobelang ito ng bayani. Sa murang edad ay kinagiliwan ko nang basahin ang mahahaba niyang “narrative” na naglalarawan ng panahong iyon nina Maria Clara at Ibarra. Para ko pang nakikita iyong mga lansangan, mga bahay, pananamit at pagkilos ng mga karakter niya sa aklat. Masasabi kong nagkaroon ako ng “koneksiyon”.

Ngunit lumipas ang mga taon at si Jose Rizal ay naging isang malabong larawan na lamang ng isa sa mga bayaning napag-aaralan sa eskwelahan. Hanggang nakabasa ako ng kolum ni Ambeth Ocampo, isang historian. Sinubaybayan ko ang lahat ng mga sinulat niya tungkol kay Rizal, biniling lahat ang mga aklat niya tungkol sa bayani (at iba pang bayani – Mabini, Aguinaldo, Bonifacio) para sa aking sariling munting Filipiniana library, at bumili pa rin ng mga ekstrang kopya na ibinigay ko sa aking anak na nasa abroad upang hindi niya malimutan ang kanyang pinagmulan.

Nakatutuwa. Ngunit sa kababasa ko sa mga aklat tungkol kay Rizal – na nagsimula sa Rizal Without the Overcoat, hanggang sa Paglilitis sa kanya, kasama pati ang mga sulat niya sa kanyang pamilya, nadama ko, na si Rizal ay hindi lamang ang bayaning nababasa sa aklat at napag-aaralan sa eskwela.

Ewan kung paano ipaliwanag ito, ngunit naramdaman ko, na si Rizal ay isang tunay na tao! Of course, totoong tao siya! Ibig kong sabihin, parang isang taong pisikal kong nakilala o nakadaupang-palad. Ganoon siya naging "ka-totoo" sa aking pandama. May dugo, may laman, kumikilos, nagsasalita. Na ayon sa kanyang mga sulat sa kapatid, ay nagpapayo, nagbibilin ng mga paboritong pagkain. Parang ikaw. Parang ako.

Ganoon ka-effective ang mga sinulat ng historian na si Ambeth Ocampo tungkol sa kanya. Alam kaya ni Ambeth ito? Salamat, Ambeth! Salamat, salamat!

Ngayon ay dumako naman tayo sa isa pang happening ngayong Hunyo...


FATHER'S DAY - JUNE 19th

Ang Fathers's Day ay hindi lamang para dakilain, parangalan at alalahanin ang mga amang pinagkakautangan natin ng buhay kundi pati ang mga lalaking tumayong magulang natin, kumupkop at nagkalinga, nagpaaral at tumulong sa ating pangangailangan. Ito ay ipinagdiriwang tuwing ikatlong Linggo ng buwan ng Hunyo.

Ang Father's Day ay nagsimula noong 1909 nang mapag-isip-isip ni Sonora Louise Smart Dodd na kung pinararangalan at inaalala ng lahat ang kanilang ina, marapat rin siguro na gawin ito sa kanilang ama. Ang ideyang ito ay lumaganap sa Spokane, Washington hanggang nagsimula ang unang selebrasyon noong June 19, 1910, na mismong kaarawan ng ama ni Louise. Naging permanente ang selebrasyon nito noong 1972 sa panahon ni Nixon ng USA, matapos ang deklarasyon na ipagdiwang ito tuwing ikatlong Linggo ng Hunyo sa panahon ni Lyndon Johnson.

Bayaan ninyong ilagay kong muli ang isang tulang tinanggap ko at inilathala na rin sa blog na ito nang nakaraang taon. Napakaganda nito.

WHAT MAKES A DAD

God took the strength of a mountain,
The majesty of a tree,
The warmth of a summer sun,
The calm of a quiet sea,
The generous soul of nature,
The comforting arm of night,
The wisdom of the ages,
The power of the eagle's flight,
The joy of a morning in spring,
The faith of a mustard seed,
The patience of eternity,
The depth of a family need,
Then God combined these qualities,
When there was nothing more to add,
He knew His masterpiece was complete,
And so,

He called it ... Dad

~~Author Unknown.~~

Ang ganda, pero, napaka-serious, di ba? Kaya, para matawa naman tayo nang bahagya, narito ang isa pang tula tungkol sa mga “fathers” at huwag sana silang mapipikon!

FATHER - by Edgar A. Guest (1909)

My father knows the proper way
The nation should be run;
He tells us children every day
Just what should now be done.
He knows the way to fix the trusts,
He has a simple plan;
But if the furnace needs repairs,
We have to hire a man.

My father, in a day or two
Could land big thieves in jail;
There’s nothing that he cannot do,
He knows no word like “fail.”
“Our confidence” he would restore,
Of that there is no doubt;
But if there is a chair to mend,
We have to send it out.

All public questions that arise,
He settles on the spot;
He waits not till the tumult dies,
But grabs it while it’s hot.
In matters of finance he can
Tell Congress what to do;
But, O, he finds it hard to meet
His bills as they fall due.

It almost makes him sick to read
The things law-makers say;
Why, father’s just the man they need,
He never goes astray.
All wars he’d very quickly end,
As fast as I can write it;
But when a neighbor starts a fuss,
’Tis mother has to fight it.

In conversation father can
Do many wondrous things;
He’s built upon a wiser plan
Than presidents or kings.
He knows the ins and outs of each
And every deep transaction;
We look to him for theories,
But look to ma for action.

HAPPY FATHER'S DAY!!!