Estrella

MAHIRAP BANG MAKAISANG-PALAD ANG ISANG CELEBRITY?

Wala akong kaibigan o malapit na kakilala na may asawang celebrity. Para sa akin, ang “celebrity” ay iyong mga taong tanyag, maraming nakakakilala na hindi naman niya kilala. Alam ang kanyang buhay at sinusundan ang bawat kilos niya. Na karaniwan nang nangyayari sa mga artista – pelikula, teatro, telebisyon at iba pang larangan ng sining.

Mahirap bang makaisang-palad ang isang celebrity? Na nabubuhay sa mga harapang paghanga at adulasyon ng fans? Laman at paksa ng mga talkshows sa telebisyon, artikulo sa mga magasin, at pinag-uusapan sa facebook at tweet?Iniintriga? Ang mga munting pagkabisala o maling salitang namulas sa bibig sa isang interview ay pinalalaki?

Sa mga naging magkapalaran na kapwa artista, mabibilang marahil sa mga daliri ng kamay at paa, ang naging matibay ang pagsasama at hindi naghiwalay kalaunan. Noong araw, nariyan sina Tita at Pancho Magalona, mga magulang ni Francis M. Ang Da King at si Susan Roces ng panahong ito. Nariyan rin sina Lani at Bong Revilla na katatapos lang magdiwang ng kanilang ikadalawampu't limang anibersaryo ng kasal. Kapwa sila mga celebrities na ang pagsasama ay dinalaw rin ng mga gusot at intriga ngunit hanggang ngayon, pinagsusumikapan nilang mapanatiling buo ang pagsasama. Marahil, masasabing isang dahilan rin ay kapwa sila artista. Alam nila na kasama sa kanilang hanap-buhay ang mga problemang sumasapit sa kanila.

Ngunit paano, kung ang isa sa mag-asawa ay hindi kabilang sa nasabing propesyon? Isang ordinaryong tao na may ordinaryong hanap-buhay? Matatagalan kaya niya ang maging bahagi ng may kaguluhang buhay na ito? Sa mga ganitong pag-asawahan, kung maibabalik kaya ang nakaraan, may babaguhin ba sila sa kanilang naging disisyon noon? Na pakasal sa isang celebrity?

At kung ngayon ka lamang magpapasiya, at mayroon ka namang pamimilian, at sa pamimiliang ito ay may isang celebrity...

Sino ang iyong pipiliin?


ANG PIPILIIN

ANG masarap sa maganda, ligawin. At dahil marami kang talisuyo, mayroon kang choice. Tulad ni Cynthia, kung gusto niya ay tall, dark and handsome, at has some pa, nariyan si Eric. Ang mga magulang ay may-ari ng mga palaisdaan. Magaling magregalo ng mga sugpo at alimango. Kung tisoy naman ang kanyang trip, pwedeng-pwede si Jim. Ang tangos ng ilong. Maputing mamula-mula ang kutis. Balbon. Okey rin naman si Roy. Ngunit sa lahat, sa unofficial survey na ginawa ni Cynthia, tumanggap ng maraming boto si Nonong.

“Hindi siya masyadong guwapo, pero ang dating, aba, oozing with sex appeal,” sabi ni Idia.

“Ang mga mata, bedroom eyes. Para bang laging nagyayayang halina, matulog na tayo, Cynthia,” sambot naman ng pilyang si Soly.

“Pero higit sa lahat,” agaw ni Fe, si Nonong ay isang celebrity. Isang sikat na star. Magaling na mang-aawit. An all around entertainer.”

Doon napabuntung-hininga si Cynthia. Okey na nga sana si Nonong. Mabait. Personable. Very talented. Mga katangiang umaakit sa kanya. Mga katangian ding pumipigil upang hawakan niya ang kanyang sarili. Upang huwag mapanibulos ang kanyang loob dito.


SI NONONG ay kamag-aral niya sa UST. Noon. Kapwa Masscom ang kanilang kinuhang kurso. Nang kunin siyang muse ng isang organisasyong kinasasapian ni Nonong, doon sila nagkalapit. Niligawan siya. Ngunit noon, wala pa sa loob niya ang pag-ibig. Sunod, dumating ang kanilang pagtatapos. Nagkahiwalay sila ng landas. Napasok siya sa isang travel agency, kalaunan ay nalipat sa isang hotel. Samantala, si Nonong ay unti-unti namang sumisikat bilang isang mang-aawit.

Nang muli silang magkatagpo ni Nonong, ganap na ang tagumpay nito. Nabibilang na sa mga pangunahing mang-aawit ng bansa. Kaarawan ng isa niyang masugid na manliligaw at imbitado siya nito sa isang dinner show. Ni Nonong. Mamataan ba naman siya ni Nonong at patungkulan ng isang awit. Anito'y alay sa mga natatanging pag-ibig ng kanyang mga tagapakinig.

Magaling manghuhula ang kanyang kasamang binata. “Ikaw 'yon Cynthia, ano?”

Tumawa siya. Bakit ba siya magkakaila. “Noon pa 'yon. Wala na ngayon.”

Saglit na nag-isip, pagkuwa'y umiling ang kanyang kasama. “Mukhang mayroon pa, Cynthia. Lalaki ako. Alam ko.”

Hindi siya sumagot. Totoo ang sinabi ng kanyang kasama. Dama niya, umiibig pa rin si Nonong sa kanya.

Dumating sa kanilang bahay si Nonong isang araw, simpling araw, makahapunan. Nakakotse. May tsuper. Na agad nakilala ng kanilang mga kapitbahay at mga pininsan. Nagsilip-silip sina Fe, Idia at Soly. Naaasiwang pinatuloy ng kanyang nanay si Nonong.

“Naligaw ka,” bungad niya.

Ngumiti si Nonong. “Hindi ako naligaw. Sinadya ko talaga ang pagpunta rito.”

“Kumusta ang buhay-artista. Ang sarap sigurong maging sikat.”

“Masarap na mahirap. Mga recordings, promotions, preparasyon sa mga dinner shows, tv shows, imbitasyon kung saan saan...”

“Fulfilled ka naman. Natupad ang mga pangarap mo noon. Nang nasa UST pa tayo. Na pinakakanta ka naming lagi, wala namang bayad.”

Tumango, tumawa si Nonong. “Kalahati ng pangarap ko, natupad na. Pero iyong kalahati, hindi pa.”

“Gusto mong maging international singer,” panimula niya.

Ngumiti kasabay ang kibit ng balikat , si Nonong. “To perform abroad. Concerts para sa ating mga kababayang immigrants na uhaw sa mga Filipino talents. At kung sinusuwerte, baka may makagusto, magkaroon ng break...”

“Tiyak may makagugusto,” aniya.

Tumawa si Nonong. 'Yan ang gusto ko sa iyo, very supportive ka.”

“Believe ako sa iyo, sabihin mo,” agaw niya.

Tinitigan siya ni Nonong. “Talaga?”

Sinalubong niya ang mga mata ng binata. “Talaga.”

Muli, nanligaw ang binata sa kanya. Basta may panahon ito, laging dumadalaw sa kanya. Kung masyadong busy, tumatawag lamang sa telepono. Minsan, may dumarating na bulaklak sa kanya kahit walang okasyon. Mga love notes, hallmark cards, tipong missing you, thinking of you, I love you, dumarating sa pamamagitan ng koreo.

Kahit mahal ang mga magasing pang-artista, bumibili na ang mga pinsan ni Cynthia. Binabasa ang lahat ng artikulo. Sinasala ang kolum nina Inday Badiday, Kuya Germs, Tito Nards at kung sinu-sino pa. Gustong matiyak na walang natsi-tsismis na babae kay Nonong.

“Para sa amin, Cynthia, okey na si Nonong,” sabi ng mga ito.

“At alam mong in love talaga sa iyo. Dahil noon pa man, nanligaw na,” ang dagdag.

Naniniwala siyang tunay ang pag-ibig sa kanya ng binata. Ngunit nangangamba siya sa dahilang magkaiba ang ginagalawan nilang daigdig. Kahit masasabi nang sosyal ang uri ng hawak niyang trabaho sa hotel, iba pa rin ang kay Nonong. Ang mga taong kahulubilo nito ay nabibilang sa sining, mga prodyuser, direktor, artista, reporter, at mga tagahanga na kadalasan ay siyang pinakamahirap pakisamahan. Takot siya sa intriga.

Tutol ang kanyang ina. Magkatulad ang kanilang dahilan. Pareho ang kanilang pangamba. “Baka lumuha ka lamang,” sabi nito. “At saka, mabuti kung nag-iisa ka sa buhay niya. Karaniwan sa ganyan, may iba pa.”

Naikwento niya kay Nonong ang lahat. Napailing ito. “Nauunawaan ko ang nanay mo. Ngunit siguro naman, alam mong totoong lahat ang damdamin ko sa iyo. Kundi lamang sa isang bagay na mahalaga rin sa akin, ngayon din ay yayayain kitang pakasal.”

Nagpaliwanag si Nonong. “Dito sa atin, ang buhay ng isang artista ay walang katiyakan. Ngayon ay sikat ka, limpak ang kinikita. Bukas, maaaring laos ka na, wala nang tagahanga, wala nang bibili ng iyong plaka, hindi ka kukuning umawit sa mga show, hindi ka na bankable. Kung minsan, napakasimpli at walang kakwenta-kwenta ang dahilan.”

“Halimbawa'y nag-asawa ang isang artista,” kanyang wika.

Tumango si Nonong. “Halimbawa'y nag-asawa ang isang artista.”

“At iyon ang dahilan mo, kaya di mo ako mayayayang pakasal.”

“In a way, yes,” ayon ni Nonong. “Kaya, bago kita yayaing pakasal, nais ko munang matupad ang kalahati ng aking pangarap sa buhay. Ang maging international singer. O kundi man, maging kilala at maaasahang singer sa mga concert abroad. Kapag kasi narating na ng isang Filipino artist ang status na yaon, naiiba ang perception sa kanya ng mga fans. Kahit may asawa siya, o anak, natatanggap na. Kaya ko rin ito nililiwanag sa iyo, Cynthia, ay sa dahilang nais kong maging matapat sa iyo. Kung magiging mapalad ako sa pag-ibig mo, hihilingin kong maging malawak ang iyong pang-unawa, maging malaki ang iyong puso, at maunawaan mo ang magiging kalagayan natin.”

Sabi ng kanyang nanay. “Masasaktan ka lamang. Magiging kasintahan mo nga siya, ngunit itatago ka naman niya. Hindi puwedeng malaman ng mga tagahanga niya. At ang mga reporter, walang patawad ang mga iyon. Dadalirutin ang buhay mo.”

“Wala naman tayong itinatago,” sagot niya.

Tiningnan siya ng kanyang nanay. “Wala nga. At iyon ang masama. Iyong wala naman, kamukat-mukat mo'y magkakaroon. At isa pa. Magaling ngang mang-aawit si Nonong, ngunit sa panahong ito'y napakamaraming magaling. Kailan niya matatamo ang kanyang minimithi. At paano kung maging mailap ang tagumpay sa kanya. At bumilang ng mga taon. Patuloy ka pa ring maghihintay. Hanggang kailan. Hanggang lipasan ka ng panahon. Paano kung dumating nga ang kanyang pangarap ay nagbago na ang damdamin niya sa iyo. Hindi siya ang nawalan. Ikaw. Ikaw lamang.”

Totoong lahat ang sinabi ng kanyang nanay. Ito rin ang mga dahilang mahigpit na pumipigil sa kanya. Kung naging ordinaryo tao lamang si Nonong, wala sana siyang problema. Subalit iba naman ang katuwiran ng kanyang mga pinsan.

“Talagang ganyan ang pagibig, isang pakikipagsapalaran. Parang sugal. Maaari kang manalo, maaaring matalo,” wika ni Fe.

Umiling siya. “Kaya nga ayoko ng sugal. Simple lamang akong tao. Simpli rin ang pangarap ko sa buhay.”

“Pero huwag mong sabihing palalampasin mo ang pagkakataong maging boyfriend ang isang sikat na singer,” sabay-sabay na tutol ng mga ito.

“E, anong gagawin ko. Malabo ang hinaharap ko kay Nonong.”

“Give it a try. Malay mo, baka matupad agad ang pangarap niya. E, di pakakasalan ka agad niya. Kundi naman at sa palagay mo'y malayo at hindi mangyayari, e, di bumitiw ka.”

Sinagot niya si Nonong.

Mabait at maalalahanin si Nonong. Kung may usapan sila at hindi makararating, agad nang magpapasabi. Busog siya sa mumunting alaala. Mga tawag sa telepono. Ilang okasyon, dinala at ipinakilala siya sa pamilya. May ilang kaibigan itong nakaaalam ng kanilang relasyon.

At isang araw, nakadama siya ng pagbabago sa sarili. Waring hindi na niya matatagalan ang gayong kalagayan. Itinatago, inililihim. Hindi ganap ang kaligayahan. At kinausap niya si Nonong. Sinabing hindi na siya makapaghihintay.

Hindi tumutol si Nonong. Nauunawaan raw siya.


ANG masarap sa maganda, ligawin. Hindi nagtagal, may bago na namang mga manliligaw si Cynthia. Ngunit kung baga sa gamugamo, napaso na si Cynthia. Ngunit alam niya, kapag umibig siya ngayon, titiyakin niyang ang kanyang pipiliin ay hindi na siya papaghihintayn. Na kung paanong ito ang magiging una sa kanyang puso, siya naman ang magiging una rin sa puso nito.

Liwayway, Agosto 1, 1988