COMMENTS AND FEEDBACKS, AUGUST 2009

COMMENTS AND FEEDBACKS, AUGUST 2009



Nakatutuwa ang mga reaksiyon sa kwentong FRANK. Pero ang isang ikinahalakhak ko nang husto ay ang text ni Loreto, isang kaiskwela: Akala ko, ang kwento mo ay tungkol kay Frank Sacdalan! Si Frank Sacdalan po ay isa ring kaiskwela sa high school, ngayon ay kilalang mango magnate sa North Cotabato, ayon sa kanya, joke only, Frank! Pero totoo po ito, ayon sa isang isyu ng Panorama na may petsang Mayo 17, 2009.

Sabi naman ni Linda, barkada sa UE, ang namayapa na niyang asawa ay isang masugid na tagahanga ni Frank Sinatra. Kahon-kahon ang koleksiyon nito ng Sinatra tapes, kalaunan ay mga CDs na. Ugali raw nito ay isa-isang patugtugin ang bawat tape, kahit minsan isang taon, upang huwag manikit at mapanatiling maayos ang mga ito. Nang yumao ito, naligpit na nang husto ang koleksiyon. Pero ngayon, naisip niyang muling patugtugin ang mga ito, kahit minsan isang taon, tulad nang ginagawa ng kanyang asawa nang ito’y nabubuhay pa.

Kwento naman ng isang Frank Sinatra fan. Paborito raw ng kanyang mahal na asawa ang awit ni Frank na ALL THE THINGS YOU ARE noong magboyfriend/girlfriend pa lang sila. Pero, nang makasal na sila’y nalimutan na nito ang kanta. Alam mo’y ganyan naman talaga ang karaniwang kwento. Habang nasa ligawan period, naroon ang romance, nagkakantahan pa kayo sa isa’t isa. Kapag mag-asawa na, nabawasan na ito, kundi man, talagang lubusang nawala. Bakit? Ang bigay na katuwiran, ang lalaki ay abala na sa paghahanap-buhay para sa pamilya; ang babai ay abala rin sa mga anak at pamamahay at paghahanap-buhay pa rin. Pero, kailangan bang magkaganito? Huwag naman.

At narito pa ang ilang komentaryo tungkol sa kwento na kahit paano ay nagpaiba ng takbo ng araw ng mga nakabasa,

-Thanks mucho again! What a nice break from the regular e-mail forwards going around. We appreciate this thoughtfulness from you. Regards to all and will see you soon. (From J.)

(Salamat din sa pagsubaybay mo. Natutuwa akong natutuwa ka sa pagbabasa ng mga kwento ko. Looking forward sa muli nating pagkikita.)


-Emma (of the story) and I have things in common - we both dig Frankie and we share the same name. The similarity ends there - I don't have a "Mario" to sing Frankie's songs with....kay saklap! (From Emma)

(Wala kang “Mario” ngayon, ngunit marami kang “Mario” na pinalampas sa buhay mo. Come to think of it, mayroon pa rin namang mga “Mario” na kumakatok sa inyong pintuan ngayon, ayaw mo lamang buksan ito.)


-Actually, I have already read the kwento na Frank when I got this email and it really made me think. Frank Sinatra is very much a part of my life, from hs to UP to work where I met my husband who was also a die-hard. We exchanged long playing albums, lists & lyrics which became a core of our relationship up to marriage. Even our 3 children love many of his songs, can sing the lyrics themselves. Ginigising sila esp.during week-ends ng Frank Sinatra songs and the tunes pervade the air all day. It's no wonder that I avoided playing FS songs after he passed away because they make me sad, esp. when I'm alone. Pag may ibang tao I can listen without going to the melancholy mood. Kaya I can relate to your story. The only difference is that "Emma" has the one that links her to Frank. (From FCS)

(I am sorry to have set you in “that” mood, yet am very thankful to you for sharing your story. Frank Sinatra really did touch the lives of many of our generation.)


-Thank you. Incidentally I've been listening to Frank's CD for two days in a row. ESP yata.This Love of Mine was in first year Med. & we changed the words to "this grade of mine goes down & down”. His LP's & 45 records put me through med. school. I listened to him continuously IN THE EVENINGS while reading my next day's class work. The 45 of Close to You had With Every Breath I Take on its flip side. But among my favorites are: You'll always be the one I Love ,I'm a fool to want You, & These Foolish Things Remind Me of You.. Nanay said that they were swooning at him when she was in college at FEU in the mid 30's. Thanks again. (From Baby V.A.)

(All I needed pala was Frank Sinatra to hear from you. I’ve been wondering if you were reading my blog. Sa loob-loob ko, barkada ko pa ito, na inaasahan kong maiinteresadong malaman ang pinaggagagawa ko, e, wala man lamang ni ha ni ho. Buti at nagkausap tayo sa telepono, thanks Mon, at tuloy nalaman kong binabasa mo naman pala at ipinababasa pa sa iba, kaya lang ay talagang bisi ka sa mga medical mission ninyo. Ipagpatuloy ninyo ang magaganda ninyong gawain para sa mga kababayan natin. Mabuhay kayo!)


-Sayang, na-missed ko yung show ni Frank Sinatra sa Pinas nuon. Kung naroon ako, nakita ko sana sina Mario at Emma na magka- holding hands. Ka-inggit naman.. he he (From Claire)

(Na kaya pala nagho-holding hands ay “nag-a-alalayan” dahil mahina na ang mga tuhod. Pero hindi noong nag-concert si Frank sa Pilipinas, kundi sa panahon na ngayon. Ang sweet-sweet daw, yun pala’y takot madapa! Pero okey na rin ito, kaysa naman, lakad nang lakad si Mister at naiiwan sa likuran si Misis.)


-Favorite ko ang AUTUMN LEAVES at saka I'M A FOOL TO WANT YOU. (Rollie)

(Depende sa panahon, narito ang ilan sa mga paborito ko: Bewitched, Bothered & Bewildered, Day by Day, All or Nothing at All.)


-Ngayon ko lang nakita yung mail mo and I read your story of "Frank". I'm here in Ohio sa sis-in law ko kaya di ko agad nabasa. Your story brought back happy memories again nung ating kabataan at panahon ng mga Wackadoos, Ang saya natin nuon but they are just memories now. Salamat at naextra kami ni Lolly dun . I can picture yung mga outings with your uke at ang masasayang biruan. Thanks for the memories. And again may you enjoy your day with your family. Regards and God bless. (From Cora)

(Yes, thanks for the memories! Ngayon, isa ito sa mga hobbies ng ating generation. Going down memory lane. May nabasa akong minsan, na ganito more or less ang isinasaad: Forget the Past, they are like cancelled checks; Don’t think of the Future, they are like promissory notes; Concentrate on the Present, they are like CASH ON HAND/IN BANK. Ito naman ay para sa mga taong may masakit o madilim na lumipas na hindi maka-move on, wika nga. Pero sa tulad natin na kahit paano ay biniyayaan ng short memory sa mga pangit na nakaraan, at masasabi nang payapa ang ginalawang daigdig sa ating kabataan, pwede nang palagiang maglunoy sa batis ng gunita ng nagdaang panahon… habang patuloy sa pagbuo ng mga bagong magagandang alaala sa kasalukuyan. Sa piling ng mga anak, sa pag-aalaga ng mga apo, sa pagdalo sa mga high school at college at family reunion at siempre, sa pakikinig ng mga lumang awitin!)


-Eve…..here we go again! Nostalgic memories of the past, by way of Frank’s mga awitin. Tandang- tanda ko pa nang my husband was nagpapa-charming at aaligid- aligid, top tune yong “Strangers in the Night” , eh di ayon, naging love song namin.
Whoever is Vic (fictional or a friend ) pina-isip nya ako ng husto. Akala ko “ ULDAWI” is a regional lingo…ay engot talaga ako. I like a story that has a funny side to it, hindi puro serious matters. Keep writing! (From Sylvia)

(I will keep writing, thank you for saying so! At abangan mo lang, marami rin akong mga kwentong nakatatawa.)