John Keats Poem "On Death" sa Tagalog

John Keats poem

Dahil inaalala natin ngayong Nobyembre ang mga mahal natin sa buhay na nagsilisan na, narito ang isang Tula ni John Keats tungkol sa kamatayan na nakita ko sa Isang paghahalungkat. 

Ngunit Ito ay higit na patungkol sa mga nabubuhay pa, kaya nakatuwaan kong isalin sa Tagalog. Isa ito sa mga nakakaugalian ko ngayon, ang isatagalog ang mga nagugustuhan kong mga "quotations and poems". 

Wala akong sinusunod na regulasyon sa pagsasalin, kumbaga, sabihin nating trip ko lang. Tulad na rin ng aking karanasan sa pagsusulat ng kuwento at nobela, "oido" lang. Para ring musika na tenga ang gamit. Madulas bang basahin, walang hump na kasasagkaan. Malinis na dumadaloy ang mga pangyayari hanggang dumating sa dulo. 

A... tama na ang pasakalye, narito na ang Tula.

"On Death" John Keats

I.

Can death be sleep, when life is but a dream,

And scenes of bliss pass as a phantom by?

The transient pleasures as a vision seem,

And yet we think the greatest pain's to die.

Kung ang kamatayan ay isang pag-idlip 

at ang buhay ay isang panaginip

Ang yugto ng galak  ay daraang  saglit

Ang sandaling aliw ay guniguning lirip.

Bakit ang mamatay iniisip na masakit.

II.

How strange it is that man on earth should roam,

And lead a life of woe, but not forsake

His rugged path; nor dare he view alone

His future doom which is but to awake.

Kataka-takang ang Tao sa sanlibutan

Patuloy sa pagtahak sa magulong buhay

Ang mabatong landas ay ayaw iwanan

Takot na mag-isa na ang bukas ay masdan

Na gigising lamang sa pagkakahimlay.

Translation by Eve/August 14, 2016