Wednesday, October 16, 2013

KOMIKS

Noong araw (di ba ninyo napapansin, karaniwang pasimula ko ay laging noong araw na nahihiya lang akong sundan ng nang bata pa si Sabel), ang komiks na kinagisnan ko ay ang nasa diyaryong Manila Times. 


Pagdating ng araw ng Linggo, kung saan ang comics page ay de-color, agawan na kaming magkakapatid sa pagkuha ng nasabing pahina.  Sinusubaybayan namin si Flash Gordon, sina Nancy at Sluggo, si Superman.  

Sa Liwayway naman ay sina Kenkoy, Rosing, Nanong Pandak, Aling Matsay at Mang Teroy, saka si Talakitok.  Kalaunan ay ang Buhay Pilipino na pinagbibidahan ng pamilya ni Mang Sebyo, teenager na si Lucy, batang si Rita Rits na malaki ang mata (Rita Rits ang tukso sa akin ng isang kaiskwela sa elementary).  Na kasabayan ng Pilipino Komiks at Tagalog Klasiks.   Hindi ko na inabutan si Kulafu kundi sa mga lumang sipi na lamang ng magasin na tinipon ng Tata Ben at Nana Kikay, kung saang bahay ako matatagpuan kapag nawala ako sa amin.  Naroon ako at nagbabasa ng mga lumang Sinagtala, Silahis at Bulaklak. 

Ang unang timpalak na sinalihan ko ay ang patimpalak ng Liwayway para sa nobelang isinalarawan (illustrated novel).  Natamo ko ang third prize.  Early seventies noon, nasa Marikina na kami.  Tandang-tanda ko pa nang mabasa ko ang aking pangalan na isa sa mga nagwagi, sa kalakip na mini-diyaryo ng magasing Liwayway,  talagang tuwang-tuwa ako.  Tunay na ibang uri ng kasiyahan ang aking nadama.  


Dalawang beses na rin naman akong nanalo, first prize, sa mga contest.  Isa sa elementarya nang grade five ako, oratorical contest sa Pilipino sa Araw ni Balagtas, at isa sa high school, nang third year, oratorical contest naman sa English, sa Araw ni Marcelo H. del Pilar.  Ngunit buong katapatang sinasabi ko, iba ang nadarama ko sa mga panalong may kinalaman ang kakayanan ko sa pagsulat.  Super.

Ang ipinagwagi kong nobelang komiks sa Liwayway ay ni hindi ko nakitang inilathala.  Mahigit nang sampung taon ang lumipas nang matanto kong sa Magasing Hiligaynon (o Bisaya) pala ito inilabas, translated sa Bisaya.  Napagkwentuhan lamang namin ng isang staff ng Liwayway at dinala niya ako sa kanilang library.  Hinanap namin ang mga lumang sipi at doon ko nakita ang aking nobela.  Sayang, kung nalaman ko agad, sana ay nakapagtipon rin ako ng mga kopya nito.  


Sa ngayon, kapag nakita ko ang duplicate ng nasabing nobela, iniisip kong isaayos sa prosa ito at isulat na parang nobela.  Naiiba ang kwento nito.  Nakapagpapaisip sa bumabasa.  Gawin ko kayang libro?  Bakit hindi...

Sa paghahanap at pamimili ng kwentong ilalathala sa aking blog, ilang wakasang komiks na gawa ko noon ang aking nakita.  Kaya ito ang naisipan kong i-post sa buwang ito.  Light only, light lamang. 


However, napansin ko na maliliit pala ang letra sa balloon ng aking komiks, kaya, uunahin ko nang ilagay ang mga dialogue at saka na lang ninyo tingnan ang corresponding na illustration.  Pasensiya na po...

MANG-AAGAW NG ASAWA

May taong malas sa pag-aasawa.  Tingnan ninyo si Emilio.  Natagpuan ay namber wan sa pagkaselosa.  Ang kalbaryo niya ay nagsisimula sa umaga.

Gloria:  Aru, at nag-e-exercise!  Gustong lumiit ang tiyan para magmukhang binata.  Di ka ba titigil?  Um... (kurot)

Emilio:  One, two, three, aruyyy!

Sa pag-aalmusal...

Gloria:  Nagmamadali.  Mukhang may ka-date...

Emilio:  Maano ngang isara mo yang bibig mo.  Kita nang alas otso na... 

Sa pag-aabang ng sasakyan...

Emilio:  Kailangan pa bang bantayan mo ako?
Gloria:  Mahirap nang masingitan...

Pagdating sa opisina... 

Kaopisina:  Telepono, Emilio.  Misis mo...
Emilio:  Pambihira naman...

Pag-uwi sa bahay...
Gloria:  Alas cinco y medya na!  Saan mo ginugol ang diyes minutos?  Ha?
Emilio:  Trapik!  TRAPIK!  TRAPIK!

Pati sa pagtulog...
Gloria:  Hoy, gising!  Sino ang napapanaginipan mo?
Emilio:  Blade!  Bigyan ninyo ako ng matalim na blade!

Nakapagtitiis na sana si Emilio, dangan at may iba pang problemang dulot ang pagkaselosa ni Gloria.

Tatay:  Mang-aagaw pala ng asawa ang anak ko?  Idedemanda ko kayo!
Emilio:  Pasensiya na, Mang Ambo.
Gloria:  Talaga  naman.  Talaga naman.

Wala namang patawad si Gloria.
Gloria:  Oy, bakit kayo tingin nang tingin sa asawa ko?  May gusto kayo?  Balak ninyong agawin?
Emilio:  Gloria naman.  Mga musmos pa yan...

Masakit ay ito.
Mga tao:  Ito'y para maisip mong suhetuhin ang asawa mong palabintang.  Mang-aagaw raw ng asawa ang kapatid ko!  Bah!  (wham! brang! suntok dine, suntok doon)
Emilio:  Aruy... huwag..

At nag-isip ng paraan ang pobre...
Emilio:  Kailangang mahinto sa pagseselos si Gloria.  Pag hindi ay mapipiste ako.  Ano kaya ang mabuti?

Isang araw, sa tindahang nasa tapat nina Emilio...
Magandang babae:  Magtanong na nga po.  Saan ho ba rito nakatira si Emilio Ubando?
Tindera:  Iyong asawa ni Gloriang nuno ng selosa?  Hayan... at nakadungaw ang babae...
Miron:  Mag-ingat lang kayo ng pagsasalita at palabintang iyan...

Tumapat sa bintana ang bagong dating.
Magandang babae:  Hoy, babae!  Ikaw pala si Gloria.  Ako ang tunay na misis ni Emilio.  Kaya hiwalayan mo siya.  Mang-aagaw ka ng asawa!  Narito ang kontrata namin sa kasal.  Manaog ka't sasabunutan kita.  Mang-aagaw!
Gloria:  Ha?  Diyos ko!
Miron:  Siya pala!  Akalain mo...

Pagdating ni Emilio:
Emilio:  Naninira lang iyon.  Ikaw ang tunay kong asawa.  Heto't legal ang ating kontrata.  Kaya huwag kang masyadong selosa.  Napahiya ka tuloy sa mga tao.
Gloria:  Huhuhu.  Akala ng mga tao ngayo'y ako ang masamang babae.  Huhuhu.  Kailangang umalis na tayo rito.  'Tsaka hindi na ako magseselos mula ngayon.

Nag-alsa balutan ang dalawa.
Emilio:  Tagumpay ang aking paraan.  Bilib na ako sa sarili ko.  Sapak din namang umarte ang inupahan kong starlet.  Teka, nasaan ba si Gloria at nang matapos na ireng ginagawa...

Ewan kung matutuloy sa pag-alis ang mag-asawa.  Bising-bisi si Gloria.

Gloria:  Aling Pining, Mang Arsenio, nasa tindahan ba kayo nang may humanap na babae sa akin?  Iyong mang-aagaw raw ako ng asawa?  Hindi totoo iyon.  Heto ang legal na kontrata sa kasal.  Ako ang tunay na mang-aagaw ng asawa.  Ayyy, ako ang tunay na asawa ng babae!  Ayyy, ang aking asawa na si Emilio ang siyang tunay na mang-aagaw ng asawa.  Ayyy!

Wala.  Malala na pong talaga ang mang-aagaw ng asawa.  Ayyy!

WAKAS


Ito ay inilathala ng Liwayway noong Setyembre 11, 1967.  Ang dibuho ay gawa ni Ben B. Bulaon, na isa sa mga dibuhista o illustrators ng magasin.  

Sana, nag-enjoy kayo...

No comments:

Post a Comment