Generation Gap

Generation Gap

Kamakailan ay may nabasa ako sa Lifestyle Section ng Phil. Daily Inquirer, Oktubre 23, 2010. Ito ay isang artikulo, Our Parents Back Then, na sinulat ni M. M. Manzano, na ang paksa ay “to fill the generation gap” sa pagitan ng mga anak at ng kanilang mga magulang. At ito ay sa pamamagitan ng pagkukuwento ng mga mumunting bagay na ginawa at pinagkaabalahan ng magulang nila noong kabataan ng mga ito. At ayon sa kanya, upang maisulat naman ang mga ito, marapat lamang na matuto silang makinig sa mga kwento ng kanilang magulang.

Natuwa at natawa ako sa aking nabasa sa nasabing artikulo. Naipagpasalamat ko na may nakaisip sumulat nito. Dahil ito mismo ang adhikain ng aking blog na ito – ang maiparating sa aking mga anak, kasama na ang aking mga apo, at sa kani-kanilang henerasyon, kung paano ang buhay namin noon. Ako at ang aking ka-henerasyon. Kung ano ang aming mga inaawit, ano ang aming mga sinasayaw, ano ang mga paksang aming pinag-uusapan, ano ang aming pinagtatawanan, ano ang aming binabasa, sino ang mga artista o taong hinahangaan, kung paano ang ligawan, ang pagkakaroon ng boyfriend o girlfriend, kung paano maghiwalay, paano magpakasal, mamiyenan, kung paano kami mag-relate sa aming mga sariling magulang, may generation gap ba? Tulad ngayon?

Na lahat ng ito ay masisilip, kumbaga ay mababasa between the lines, sa mga kwentong inilalagay ko sa aking blog. Dahil ang mga kwentong ito, bagaman at kathang-isip lamang ang mga tauhang gumagalaw rito, ay mapananalaminan naman kung ano ang panahong ginagalawan namin noon. Ang mga kostumbre at tradisyon. Ugali at kalakaran.

Tulad nang pag-aalaala sa mga namayapa na sa Araw ng mga Patay. Nobyembre na sa isang linggo. Naghahanda na ang lahat sa pag-uwi sa kani-kanilang lalawigang pinagmulan upang madalaw ang mga pumanaw nang mahal sa buhay, maalayan ng bulaklak at dasal, maipagtulos ng kandila sa kinahihimllayan.

Ito ang tema ng kwento ko para sa buwan ng Nobyembre. Isang kwento na magdadala sa babasa sa isang panahong maaaring naabutan ng marami sa atin ngunit hindi naman natandaan dahil sa kamuraan ng isip. Malamang na Ito ay sa bibig na lamang ng ating mga magulang narinig, o sa mga nakatatandang kapatid. Ito ay isang kwento ng pag-ibig na ayon sa humiling sa akin na ito'y isulat, ay tunay na nangyari. Sa kanya mismo. At bilang patunay, ay ipinahiram pa niya sa akin ang isang liham, sa mamula-mulang papel, sa sulat kamay ng babaing tampok sa kwento. Natural lamang na ang parteng totoo ay inilangkap ko na sa mga kathang-isip sa pagbuo ng kwento.

Fill the generation gap! Basahin ang mga kwento sa blog na ito. Sa mga bagong “maliligaw”, bisitahin ang archive. SIMULAN ANG PAGBASA SA TAONG 2008. AT MALALAMAN NINYO KUNG PAANO KAMI NOON, KUMPARA SA KUNG PAANO KAYO NGAYON...

Ngayong Nobyembre, abangan ang KANDILA SA HARAP NG BAHAY.