Tuesday, June 24, 2008

COMMENTS AND FEEDBACKS - BIYENAN AT MANUGANG

COMMENTS AND FEEDBACKS - BIYENAN AT MANUGANG

Itong nakaraang linggo, nakasama ko ang ilang dating kaibigan sa dormitoryo sa isang tanghalian sa Dad’s sa Megamall para sa isang balikbayang taga Queens, New York. Natural na napag-usapan ang aking blog at tema ng latest posting nito na tungkol sa biyenan at manugang. Nakatutuwa ang sharing ng isa sa grupo na may manugang sa kaisa-isang anak na lalaki. Ang kanyang asawa ay nag-iisa ring anak na lalaki na paborito ng nanay nito, kaya ganoon na lamang ang dinanas niyang “hirap” ng loob sa panahong pinagsamahan nila.

Ngayong biyenan na ako, naisip kong hindi pala naman kataka-takang ganoon ang pakitungo sa akin ng biyenan ko noon. Nauunawaan ko na siya ngayon. Pero, sa abot ng aking makakaya, masasabi kong lahat ay aking ginagawa ngayon para maging mabuting biyenan!

Lakas nang tawa naming mga nakaaalam ng kwento (hindi pa ito nababasa ng nag-share). Komentaryo ng isa: Kaya para na lang boarder sa bahay ninyo ang manugang mo!

Napunta tuloy ang “sharing tungkol sa bahay: Aba, naku, ako ang lahat sa bahay! Alaga ng apo, hatid sa eskwela, sundo sa eskwela, punta sa palengke, luto, tapos, pag nasigawan ko ang katulong, magsisialis at ang dahilan ay malakas daw ang boses ko! Sabi ko, hindi ko sila kinagagalitan, talagang likas na malakas ang boses ko, kasi ay ¼ na lahi akong Kapampangan (totoo ba ito? Di kaya nasa genes ito? Kasi marami akong kakilala, di naman taga-Pampanga, ang lalakas ng boses pag nag-uusap!)

Marami pa siyang sinabi tungkol sa pakikisama sa katulong, pero doon ko na lamang ilalagay sa aking kwento tungkol sa katulong. Ang kwento kong ito na isinali ko sa Palanca Awards for Literature contest noon ay tungkol sa akin at sa sarili kong katulong.

Balik sa biyenan at manugang. Sa telepono, may nag-share sa akin. O, kumusta ang relasyon ninyong mag-biyenan, tanong ko. Ang sagot: A, okey naman. Pinatay ko agad! From R.

Ibig sabihin lamang pala, hindi pa nagtatagal silang magkasama, ay sumakabilang-buhay na ito. Di kaya sa kunsimisyon namatay?

Mula naman sa mga text messages: Very true. It’s what usually happens when focus is on being good in-law than being a responsive one or being other-centered. At dahil single siya and a successful career woman, kanyang idinugtong: I suppose having a hipag or bayaw na lang ma-experience ko. Or having stepkids! He he he J From A.

A, may kwento ako tungkol diyan sa mga stepkids, abangan…

Another text: I didn’t post any comment as you asked cuz I didn’t want to incriminate myself! Hehehe J From Name Withheld upon request.

Understood, hehehe rin. J

Sa sinabi kong I welcome sharing pero hindi ko naman ilalagay ang pangalan ng nag-share, sa isang personal na nagse-share sa akin noong wala pa akong blog, heto ang sagot niyang text: Iisipin ko po. From N.

Again, understood.

From email sharings:

-Isa na namang paksa ang tatalakayin ng iyong panulat - biyenan at manugang - mga karanasan at kaugalian na nagiging tuksuhan at katatawanan sa mga umpukan. Sa aking karanasan, masasabi kong pinagpala ako at mababait ang aking mga biyanan, lalo na ang aking biyanang babae. Maaring hindi ako ang tipo ng manugang na nais nila para sa kanilang anak - iyan ang hindi ko alam dahil hindi nila ipinaramdam o ipinakita sa akin. From M.

Ang alam ko, ikaw ang tipo ng maraming “dalaginding” noong panahon natin. Pero sa palagay ko, wala na silang makikita pang katulad mo para sa kanilang anak. Totoo po.

-Itong latest story mo, wala naman akong problem sa mga biyenan ko kasi botong boto sila sa akin ( di nila alam ang mga kalokahan ko). Mabait naman ako, di ba? Ha,ha,ha, ako na rin bumuhat ng bangko ko. From A.

Magna cum laude ba naman, ewan ko na lang…

-Ewan ko kung ano ang ikukuwento ko tungkol sa biyenan ko kasi hindi ko siya nakasama …hanggang bawian siya ng buhay noong 2005 sa probinsya nila. Pero dumadalaw siya sa amin paminsan-minsan ng kami ay sa Maynila pa nakatira. But frankly speaking, madali raw pakisamahan ang manugang na lalake kaysa babae. Tutoo ba (tinatanong mo ang asawa ko)? Pero hindi naman siguro lahat ng manugang na babae ay may problema sa kanilang biyenan. Tulad mo ... siguro hindi kayo nagkaroon ng problema), di ba? From R.

Totoo po. Tingin ko nga ay favorite nila ako. Kasi, napapatawa ko sila at nabibiro. Minsan nga, napag-usapan ang nunal. May nunal sa may hingahan (pagitan ng ilalim ng ilong at nguso) ang aking biyenang babae. Sabi niya, sabi ng iba, swerte raw ang may nunal dito, pero bakit wala naman akong makitang swerte ko. Sagot ko naman: Ay, Inang, ang swerte nga ninyo. Ang gaganda ng manugang ninyo! Na sinabayan ko pa ng posing na maganda. Ang lakas ng tawa niya.

-Both of us didn't get the chance to live with biyenan nor with manugang. Right after the wedding, we declared, " Independence Day". Our children did the same. Once a week we have a family day and special occasions that we always excitedly anticipate. Lagi kaming nagkakasabikan, never nagkakasawaan.There are always respect and concern that all of us have to each other. We are curious to know how others deal with their in-laws. Maybe we could learn from them. From RJ.

Hindi ko alam kung may leksiyon kang mapupulot sa mababasa mong mga comments and feedbacks dito. Pero, natitiyak kong mapapangiti ka. Tulad mo ay marami rin dito sa Pilipinas na nakahiwalay agad sa mga biyenan at magulang. Kaya lamang, dahil “maliit lamang ang daigdig” sabi nga, kahit paano ay madali pa ring magkaalaman ng mga buhay-buhay.

-PARANG KILALA KO ANG TATLONG IYON : LORETA, DODONG AT LINDA. VERY FAMILIAR NAMES.

Bagong kasal pa lang kami. Talagang hindi ako marunong magpatay ng manok. hindi alam ito ng biyenan ko. Ibinili ba naman ako ng buhay na native na tandang na pagkalaki-laki at patayin ko raw para iluto at kakainin naming mag-asawa. Tapos umuwi na siya (biyenan) sa probinsya..

Hala, tinapik- tapik ko na sa leeg (ganon ang natatandaan ko eh), tapos binunutan ng balahibo at ginilit ang leeg para pumatak ang dugo. Then babanlian ko sana. Naku, nakahulagpos ang tandang at nagtatakbo. Habulan kami! Hindi ko mahuli. hanggang sa binalibag ko ng sangkalan, kaya ko lang inabutan. Pawis na katakut-takot...natapos ko ring patayin. at ang pagkatilad ko'y mali-mali. Nagtiyaga na lang ang asawa ko...ang nasa isip ko lang: puro trabaho at aral ang aking pagkadalaga, kaya dapat excused ako...mali ba? From C.

Ang tawa ko nang mabasa ko ito! At ‘Mare ko, na hindi ka marunong noon ay hindi mali. Pero kung ngayon ay hindi ka pa rin marunong, ay hindi pa rin mali. Bakit kamo? Kasi, kahit saang palengke magpunta ngayon, dressed na ang chicken, kaya, no problemo!

-WALA KAMING NAKASAMA SA BAHAY NA BIYENAN, KAYAT HINDI NAGING PROBLEMA SA AMING SAMAHAN. SA KARAMIHAN NG MAG-ASAWA,NA MAY KAPISANG BIYENAN, ANG NADIDINIG KO AY NAGKAKAROON NG HIDWAAN AT HINDI COMPORTABLE ANG ISA’T ISA. From P.

May mangilan-ngilang kwento pa rin akong naririnig tungkol sa ganitong pagsasamahan. Pero, malaki na ang ipinagbago ng relasyong biyenan at manugang.

-I will share my "experience" with you pag nagkita tayo. We did not have the chance the last time that we were there. From R.

Mukhang mahabang kwentuhan ito. Kailan ba ang uwi mo?

-Mangyari pang lahat ng mga kuwento mo dito ay binabasa ko. Mula doon sa una hanggang dito sa pinakahuli na tungkol sa manugang at biyenan. Gustong-gusto ko ang mga paksa, lalo na ang estilo ng pagsulat mo.

Naalaala ko tuloy ang isang joke tungkol sa manugang at biyenan . . .(Sana di mo pa alam.)

Nag-uusap ang magkaibigan.

Kaibigan 1: Pare ko, saan ka ba nanggaling at ganyan ang hitsura mo?
Kaibigan 2: Pare, nakipaglibing ako sa biyenan ko!
Kaibigan 1: Pero bakit gulong-gulo ang ayos mo at may mga kalmot ka pa sa mukha?
Kabigan 2: Pare, nanlaban ang bruha habang ibinabaon ko sa hukay . . .

He-he.
From R.

May alam din akong joke. May nahuli daw speeding ang pulis, pero ang tagal bago niya inabutan. Nang mag-abot, sabi raw ng pulis, give me one good reason kung bakit ganyan ka kabilis magpatakbo at hindi kita titikitan. Ang rason ng driver ay tungkol sa biyenan. Ang kaso, nalimutan ko kung ano ito, hehehehe! Pasensiya na po…

Komentaryong Nakatataba ng Puso:

-Lagi akong nag-aabang ng iyong kwento. Nakalilibang , ito’y real na nangyayari sa maraming tao. Pagkatapos kong basahin, ikinikwento ko naman kay Oscar. From L.

-I have been reading your articles kaya nga lang hindi pa ako makapag-comment. But what can I say? Nasabi na ng iba kasi. Except para kang alak (wine) na habang nagkaka-age (nagiging mature) lalong sumasarap -- ikaw lalong gumagaling! Keep up your good work. I love it.
From H.

Sa aking text na sinabi kong “hope you enjoy reading…” -Do not hope anymore. Talagang enjoy ako sa mga kwento mo! From V.

1 comment:

  1. hi ako galit ako sa byenan ko.. dahil pagdating sa mga apo nya mas favorite nya ang panganay na anak ko kayasa sa bunso.. dumarating din ang point na parang feeling nya sya ang nanay ng panganay na ank ko at pagdating sa bilihan or pasalubong laging panganay ko lng ang binibilihan at naaalala nya. para sakin unfair ang ganung paguugali dapat pantay.. kc ung family namin pantay ang tingin sa 2 kong anak.. give me advice naman para mawala galit ko sa byenan ko..

    ReplyDelete