Monday, February 17, 2014

VALENTINE'S DAY

Tumanggap ako ng isang nakatutuwang greeting nitong nakaraang valentine's day. Narito -

Happy valentine
to all those who are taken
almost taken,
taken for granted,
waiting to be taken,
assumed to be taken
and those who aren't taken seriously.


Siguro naman, tayong deka-dekada nang nagdiriwang ng wedding anniversary ay nabibilang doon sa all those who are taken.  Pinakasalan na nga, e.  Kaso, nababati pa ba  tayo ng Happy Valentine kapag sumasapit ang araw na ito?  Naaabutan ng tsokolate, (noon ay mga Lindt) o kundi man tsokolate ay kahit na chocnut o hopia?  Napapadalhan ng roses (noon ay bouquet of long-stemmed red roses specially delivered) o kundi man ay kahit na pinitas na bulaklak ng yellow bell sa garden?  Lumalabas para mag-dinner (bagaman noon ay sa Max's  lamang, kasi kulang sa budget, na naging steak sa Alfredo's kalaunan)? Marami akong kakilala, na nauuna na raw silang bumati, kaya sigurado silang may response agad.  Saka sila na ang naghahanda sa bahay ng medyo espesyal na pagkain kung kulang pa rin sa budget, o kaya ayaw nang lumabas dahil sa trapik.  Itong mga taken na ito ay baka taken for granted na ngayon.

Ito siguro ang bagay na poem from an anonymous author na dapat ay itinanong ng mga ito noon:

I would ask of you my darling,

a question soft and low
that gives me many a heartache 

as the moments come and go
your love I know is truthful 

but the truest love grows cold;
It is this that I would ask you; 

will you love me when I'm old?

Ngayon, kayo ba iyong assumed to be taken?  Naku, iyong mga dalaga riyan, o binata man, na akala ay sila na.  Akala ay may understanding na sila, iyon pala, sila lamang ang may akala.  Pagdating ng Valentines Day, panghal na sa kahihintay ng tawag sa telepono (noong araw, wala pang celfon, pero may telegrama kung nasa malayo), o naiinip na sa pagdalaw, dahil akala ay sila na, hindi pala!  Masaklap!  Ito ang bagay na tula sa kanila.

My hand is lonely for your clasping dear
my ear is tired waiting for your call
I want your strength to help, your laugh to cheer,
heart soul and senses need you, one and all.


Ito namang mga waiting to be taken, baka  feeling  almost taken na kayo.  Magkaiba po ito.  Kung almost taken, medyo nagpaparamdam na.  Noong araw, panay na ang mga palipad-hangin, mga salitang makahulugan patungkol sa iyo.  Kumbaga ngayon, mga tanong na sumbong kita sa pulis, kasi ninakaw mo ang puso ko.  Mga birong kapag pinatulan ng pinatungkulan, ay may kasunod na pangyayari.  Iyong waiting to be taken, aba, e dagdagan pa ang pa-charming at nang mapansin ng kursunada mo.  Otherwise, walang mangyayari sa paghihintay mo.

The want of you is like no other thing
it smites my soul with sudden sickening
it binds my being with a wreath of rue,
this want of you


Ngunit para sa akin, ang huli, those who aren't taken seriously ang may pinakamalaking problema.  Sa palagay ba ninyo, ganito ang kaso ni Cynthia...
na ito siguro ang tinutula …

You have taken back the promise 

that you spoke so long ago
taken back the heart you gave me 

I must even let it go
where love once has breathed, pride dieth, 

so I struggled but in vain
first to keep the links together, 

then to piece the broken chain...

Basahin ang sumusunod na kwento.

No comments:

Post a Comment